Op de boerderij van Martin en Carla is het best wel fijn om koe te zijn.

Dit interview is eerder gepubliceerd in RKO van 11 jan 2011.
De huismeester.

Andere intervieuws:
Bastiënne Derks
E en M v Abeelen
Cor Scheutjens
Tesse vd Struijk
Katrien v Hettema
Jos Nooren
Eva Roos
Jan Maas naar Salonta
Leo en Carly Den Eijngel
Marieke van den Heuvel

Na een lang slepend conflict met de gemeente Boxtel hebben Martin (48) en Carla van der Heijden (46) eindelijk een droomboerderij kunnen bouwen voor zichzelf, hun kinderen Marcella (15), Bram (13) en Gijs (12). De veestapel telt ruim 100 koeien die vrij in de stal rondlopen. 's Zomers mogen ze grazen op een huisperceel van 8 ha. De totale grondoppervlakte is 42 ha.

Het vee van Martin en Carla van der Heijden heeft het goed. De melkkoeien lopen vrij rond in een frisse, ruime stal met weerafhankelijk gestuurde zijschermen en de kalfjes liggen prinsheerlijk in het stro. Elke koe heeft haar eigen waterbed, ze kunnen zichzelf verzorgen in de massagesalon en om de melk af te leveren zijn er twee hypermoderne melkrobots. Om de melkgift te vergroten worden ze verwend met lichttherapie en, toppunt van luxe, straks krijgen ze ook nog een 'jakoezie'. Zo is het best wel fijn om koe te zijn. Maar het heeft boer en boerin Van der Heijden heel wat kopzorg gekost voor het zover was. In zijn jonge jaren werkte Martin bij zijn vader op de boerderij Vorst 10. In 1992 trouwde hij met Carla van Beers en samen betrokken ze een nieuwe boerderij aan de andere van de straat. Lang heeft het geluk niet mogen duren. Want nog datzelfde jaar kregen ze te horen dat de boerderij weg moest. Er zou een industrieterrein komen.

Voorkeursrecht gemeente
Tien jaar later, op 24 mei 2002, stond er in de krant dat de gemeente op alle agrarische grond die nodig was voor het industrieterrein Vorst met onmiddellijke ingang de Wet voorkeursrecht gemeenten van toepassing zou verklaren. De gemeente wilde de boerderij van Martin en Carla wel kopen, maar de prijs die ze boden was veel te laag. Op de valreep heeft Martin de boerderij toen verkocht aan een projectontwikkelaar die wel een acceptabele prijs bood.

"Voor ons was het heel belangrijk om in Boxtel te blijven boeren," vertelt Martin. "Maar toen we bij de gemeente aanklopten om medewerking had de toenmalige wethouder daar geen oren naar. Ga maar naar Polen of Oost-Duitsland. Daar is ruimte zat. Toevallig kwam toen de boerderij van Theo van Doremalen Mijlstraat 116 te koop. Die zouden we graag kopen op voorwaarde dat we er een stal bij mochten bouwen. De gemeente wilde daar ook niet aan meewerken en toen heeft de familie Timmermans uit Olland die boerderij gekocht. Veel plezier hebben die mensen er trouwens niet van gehad. Timmermans kwam in financiële problemen waardoor hij de boerderij te koop moest zetten. Wij weer naar de gemeente en gevraagd of we er toch een stal mochten bouwen. Helaas. Weer geen medewerking.

Andere aanpak
Toen besloten we het anders aan te pakken. Samen met experts van bureau Praedium in Veghel hebben we een compleet bouwplan gemaakt. Na heel veel soebatten heeft de gemeente toen eindelijk toegegeven. Onder voorwaarde dat we rondom de boerderij flink wat groen zouden planten. Dat gaan we dan ook doen. In augustus 2009 hadden we alle vergunningen binnen en toen zijn we direct met de bouw gestart.

In december 2009 zijn we verhuisd van de Vorst naar de Mijlstraat, omdat we vóór 1 januari 2010 het huis en de stallen moesten verlaten. We hebben toen een tijd heel primitief gewoond en geboerd omdat het huis en de stal in de Mijlstraat nog niet klaar waren. De boerderij in de Mijlstraat is in 1936 gebouwd en was weinig meer dan een krot toen wij het kochten. De koeien heb ik elders onder moeten brengen Die stonden noodgedwongen in Zijtaart gestald. Daar moest ik dus iedere dag naar toe om ze te verzorgen. Dat was voor ons allemaal een heftige tijd. Intussen moesten we ook nog meemaken dat de boerderij in de Vorst werd gesloopt. Een prachtig huis met een mooie stal waar we 17 jaar met veel plezier hebben geboerd. Allemaal weg voor een industrieterrein. Doodzonde. Maar uiteindelijk is het toch allemaal goed gekomen. Op 17 maart 2010 was de nieuwe stal, die geschikt is voor 150 koeien en 100 stuks jongvee, zover klaar dat het vee erin kon. En op 17 december 2010 was het open dag zodat we iedereen konden laten zien hoe mooi het is geworden."